Mijn naam is Kim, high-end lifestyle coach. Ik richt me op voeding, mindset en sport met ondertussen een heel team naast mij. Ik ben 28 jaar, single mama van 2 kindjes. Dol op ondernemen en reizen en vandaag deel ik mijn verhaal.
Via Instagram kwam ik in contact met Florine. Ik vertelde wat ik wilde delen, want ik geloof dat ik hiermee kan inspireren. Vervolgens heb ik mega lang op mezelf laten wachten. Ik gaf het geen prio. Maar eigenlijk vond ik het eng. Spannend om een verhaal te delen. Het is kwetsbaar. Wat vinden anderen ervan en hoe zullen ze daarna naar me kijken? Mijn ego nam het over. Ik moest zelf nog wat stapjes zetten en niet alleen voor dit verhaal nam mijn ego het over; eigenlijk op mijn hele leven. Privé en zakelijk. Maar nu typ ik en heb ik nog geen idee waar ik ga beginnen en hoe. GEWOON DOEN. Dat is wat ik hardop tegen mezelf zei. Precies dat is wat ik zo vaak tegen mijn klanten zeg.
Ik vertel jullie de achtergrond in een sneltrein. 9.5 jaar geleden kreeg ik een relatie met de vader van Phellon & Veda. Een halfjaar later startte ik mijn bedrijf. PUREZZA. Ik begon met werken als gewichtsconsulente. Ik groeide, maar ik kreeg het niet van de grond zoals ik dat wilde. Ik raakte steeds meer en meer van mezelf verwijderd.
Tijdens de zwangerschap van Veda gebeurde er iets waardoor ik zeker wist dat ik op deze manier niet verder kon en wilde leven. Voor een groot deel heb je je leven in eigen hand. Daar was ik me toen al van bewust. Ik nam ontslag bij het bedrijf waar ik nog minimaal werkte om toch die vastigheid aan inkomsten te hebben en ging volledig voor mijn eigen zaak.
Maar goed, wie was ik eigenlijk? Wat wilde ik nou eigenlijk? Ik ging aan de slag met mijn eerste businesscoach. Een investering van 1200 euro wat toen op dat moment (lees dus 2 jaar geleden) een dikke vette investering voor mezelf was. De business ging groeien. Ik kwam dichter bij het begin van waar ik naartoe wilde.
Mijn maximale omzet in juni was 1600 euro. Twee maanden later nam ik de beslissing en sprong ik in het diepe; weg bij mijn toenmalige partner. En jeetje wat was dat eng. Zo onzeker. Geen idee hoe ik daaruit ging komen. Ik trok samen met de kids voor twee maanden in bij mijn ouders. Na twee maanden vond ik een huis dat heel goed bij ons paste. In november wonen we daar een jaar.
Vanaf dat moment kwam mijn paniek wat betreft financieel. Ik heb een fijne achterban wat betreft mijn ouders, maar ik wil natuurlijk op eigen benen staan. Ik lag nachten wakker of ik wel rond zou kunnen komen. Met een omzet van 4000 euro zou ik prima kunnen leven.
Ondertussen was er werk aan de winkel; Trauma’s uit de relatie verwerken en zorgen dat ik wist wie ik was. Waar wil ik naartoe? Terwijl ik dat deed groeide ik zakelijk heel snel. Ik haalde mijn omzetdoelen. En ging vanaf januari naar de €3k, €4k en zo iedere maand door. Mijn grote doel: €10k halen.
Ik besprak met mijn persoonlijke coach dat ik zakelijk zoveel hoger stond dan privé. Dat was slopend en vooral onrustig. Ik draaide fijne omzetten, maar ik trok het zelf niet. Er moest nog zoveel in mij opgeruimd worden. Ik was dat verhaal niet meer en wilde er vooral niks van weten. Op dit moment kijk er anders naar. Het waren mijn levenslessen en ik maak er nu ‘gebruik’ van. Ik voelde me voor het eerst geen slachtoffer.
Mijn doel, die €10k, Ik haalde hem hoor. En ik dacht toen ik die nachten wakker lag: 'Als ik €10K per maand heb dan ben ik gelukkig, want verder heb ik alles.' Toen ik mijn doel had behaald viel ik pas in een diep gat kan ik je vertellen. Want ik dacht mijn geluk te hebben met €10K omzet. Achterlijk natuurlijk dat ik dat toen dacht. Want daar zit mijn geluk helemaal niet. Mijn geluk zit vooral in innerlijke rust. En ja ik wil een succesvolle zakenvrouw zijn. Ja ik wil een energieke lieve leuke mama zijn en ja ik wil daaromheen heel veel leuke dingen doen en reizen. Maar alle ballen hoog in de lucht houden, dat bestaat niet! Wees dankbaar voor wat je wel hebt. Geniet van de successen en vier het.
Ik heb mijn pijn getransformeerd naar mijn kracht. Terug naar de balans. Zakelijk draaiden we goed. Op privé gebied waren het vaak hoge pieken en diepe dalen. Iedere keer minder diep, maar ze waren nog heftig. Ik koos ervoor om in de zomer bijna niet te werken en de focus op mezelf te leggen. Maanden geïnvesteerd in sessies bij Dunja mijn coach. In september investeerde ik meer dan €10k in een nieuwe businesscoach en ben ik nu opnieuw die transformatie aan het doormaken.
Het ging beter, veel beter. Ik maakte stappen. Het geld liet ik los. De omzetdoelen zijn inmiddels verdubbeld. Maar ik weet dat daar niet mijn geluk ligt. Mijn geluk ligt in rust en vrijheid. Die vrijheid creëer ik door mijn business zo in te richten dat ik omzetten haal. De tijd heb om aan mezelf te blijven werken. Want niet alleen mijn bedrijf is mijn spiegel. Dat zijn mijn kinderen misschien nog wel het meest.
Wat ik hiermee wil zeggen. (Bijna) alles is mogelijk. Waar je ook vandaan komt. Wat je ook hebt meegemaakt. Ga in jouw licht staan. Geloof jezelf, zie het voor je, voel het en doe het.
If I knew beforehand how much hassle it would be to breastfeed, then I would never have started. I wanted the best for my baby and therefore I needed it to succeed!
A few days after the birth of Puk, in the meantime already 9, it all went downhill. Engorged breasts, inflammation, the whole shebang. The maternity nurses watched along and told me that I needed to go through the pain and should not stress so much. One said I should let my breasts dry in the open air, the other said I should wrap them in firm. The midwife came for an extra visit. I lathered my breast with cream, expressed, used nipple shields, nothing helped.
After numerous inflammations I went back to the doctor. She said: "Whatever you try, its not going to work. Your skin is too sensitive and your baby will keep on biting." I was relieved. It wasn't the way the baby was latching, but my own body! From this moment onward I switched to bottle-feeding. My husband was very happy, finally he could now also give bottles.
When I look back I think: why did I get myself so stressed up? My body was completely done. If I'd were to be a better mom if it did succeed. Of coarse not! Every mom wants the best thing for their baby, of that I'm sure! As a mom you always choose what's best for your baby and for yourself. Even if that is breastfeeding or bottle-feeding.
I wrote a book about brand new mothers, named "Ik denk dat ik het wel kan" (I think I can do it). To help mothers with stories, tips and tricks from experts. To give them a big shoulder to lean onto. Whatever you do, do it it in your way. That is the only right way. Do what your heart tells you, follow your gut. You are great!
My name is Janine, mother of Mace for three years. I graduated last year as a children's sleep coach and anxiety expert. Ever since I have been helping families with my company 'The new sleepcoach'.
My son used to be a very bad sleeper. He could not fall asleep on his own and slept very little during the day. He could easily wake up 7 to 10 times during the night. Every nap I had to rock him to sleep. It was very intense. So you can pretty much say, that I am also an expert by experience.
Each time I hoped it was just a 'phase' and it would pass on its own. But when he turned 1 year old, I slowly started to realize that this was not going to happen. In the meantime I had already tried everything and read everything. But nothing helped. I wanted to teach Mace to sleep in a loving way and with the help of a sleep coach I succeeded. By really looking at him, at what he needed, at his rhythm and at the ideal sleeping environment and sleep associations, learning to sleep on his own went very smoothly and without tears.
I could finally sleep again! Thats when I started to help other families with so much love and joy. What exactly I do? I help parents whose child is unable to fall asleep on their own, who sleeps badly or who have restlessness due to, for example, reflux. Based on an extensive analysis, I make a personal sleep plan and I help the parents teach their child to sleep in a loving way.
Do you have a child who does not sleep well? Then take a good look at what your child needs. Is the rhythm still right? Or can your child stay awake for a longer time? Is your child overtired and does your child need a little more rest and sleep? Also look carefully at the phase in which your child is, for example if your child is in a phase or sleep regression, then your child will need more security when going to sleep. By always looking closely at the needs of your child and responding to this, there is often more peace of mind, which makes sleeping a little better.
Such days may exist. And you don't have to be ashamed of it. Sometimes all those lists are just guidelines, but never pin yourself to one. Just because, sometimes you just want to be with your child. To look at that little snout, and see how he or she is discovering the world. To just give attention in every form. And that is fine. Today is one of those days. A day...
That I had to put my washing into the dryer...
But rather be with you
That I wanted to take a nap because I was tired...
But rather watch you sleep.
That I wanted to do groceries with you because the fridge was empty...
But rather play peek-a-boo with you because that's what makes you happy.
That I wanted to take a shower, wash my hair and paint my nails...
But couldn't find it in my heart to leave you in your playpen even though it was just for a little while.
That I wanted to answer my emails...
But rather wanted to cuddle with you.
That I wanted to hoover because all the sprinkles where left deserted under the couch...
But rather hold you tightly.
That I wanted to change my sheets...
But I'd rather just sleep another night in my bed because I just didn't feel like it.
That I really needed to go to the garbage container to finally throw out 3 rubbish bags...
But instead you fell asleep on my chest and I couldn't do anything else but watch you. Listen to you breath. Your little mouth that sometimes pouts unexpectedly. To feel your warmth. Sometimes you just have to let things go. Because, small kids grow up really fast. So, cherish those moments!
After I gave birth we decided that we wanted to live closer to my family, so we moved to The Hague, the same week the whole country went into it's first COVID lockdown.
I am a very pragmatic person by nature and wanted to go with the flow and see what feels right for me.I did not have a birth plan nor did I read tons of books. At the very last moment I booked one birth class because I wanted to know what would happen inside my body during birth.
Pips birth did not at all go as they told me during birth class. Two days before my due date my water broke but I had no contractions. I had to stay in the hospital for observation and the contractions started 48 hours and 5 inducing pills later. I wanted to try without medicine, but after 10 hours of contractions and hardly any dilation, I decided to go for the epidural. I am very happy I did because it took another 11 hours for him to arrive. It was a long process but Pips heartbeat was fine the whole time so I wasn't worried.
Looking back I am very happy I did not have a birth-plan or anything, for me it worked well going in with no expectations and just see what happens. Of course you hear stories from other women, but everyone is different and everyone reacts in a very different way to the situation and the pain.
I didn't particularly like being pregnant. I didn't have any complications but I felt nauseous and tired the first trimester followed by cramps in the last trimester. Now, 2 years later and trying for a second one, I do look forward to feeling the baby kicking inside me, and just that proud feeling of being a strong ass woman growing a human being inside of her (and pushing it out of course).
Being a mother made me a lot softer as a person. I am more empathic with others, more patient and flexible in general and more emotional. In one way I feel like I am still the exact same person I was before I got pregnant. In another I know I am also different in many ways now.
I used to be very quick giving unsolicited advice to people. I was one of those who knew exactly how to raise a child without having a child. Now that I have one, I tend to judge others less, not only mamas but in general. To all mamas and mamas to be I would suggest you don't be too hard on yourself, do it your own way and try to be as relaxed as possible. The most important thing is that you and your kids are happy. If that means you are not cooking a fresh organic meal made from local products every day and constantly cleaning your house, so be it and you're not the only one.