Bregje woont met haar man en twee kinderen in Zuid-Afrika. Ze houdt ons op de hoogte van het leven daar.
Een typisch Afrikaans beeld. Een moeder met een kindje op haar rug. De beentjes vooruit. Heel kunstig achterop gebonden. Soort origami. Maar dan met een grote doek. Of deken. Afhankelijk van het seizoen. Ze buigen naar voren met een rechte rug. Kindje wordt met de buik op de rug gelegd. Ze slaan de doek om zichzelf en het kindje heen en gaan weer recht op staan. Tegelijkertijd knopen ze de punten stevig aan de voorkant vast en voilà. Zo verplaatsten ze zich. Reuze praktisch. Op deze wijze heb je beide handen vrij. Voor je andere kinderen, de boodschappen, je werk.
En de doek dient ook nog eens als aankleedkussen en speelkleed. Geeft op bed de nodige warmte. Of wel kinderwagen, commode, box en bed ineen. Daar kan Stokke nog een puntje aanzuigen. En door dat gesjouw de hele dag met je kind achterop, word je ook snel weer fit. Wel lekker zo net na de bevalling.
Andere koek
Moederschap is hier hele andere koek. Op alle vlakken. Moeder is sowieso al een solo titel. Maar in Zuid-Afrika ontbreekt ook nog eens opvallend vaak teamlid “papa.” Zestig procent van de kinderen moet het zonder vader stellen en veertig procent van de moeders zijn alleenstaande ouders. Dus niet alleen het kind op de rug. De opvoeding en de kostwinning rust ook nog eens op hun schouders.
Kinderen alleen thuis
Wanneer deze moeders achter een echte kinderwagen lopen is het met een kind van iemand anders erin. Om even een wandeling maken. Tussen het schoonmaken of oppassen door. Terwijl hun eigen kinderen alleen thuis zijn. Kilometers verderop in het township. Of sterker nog. Bij familie in een ander land. Met “geluk” hebben ze een baan als huishoudelijke hulp, nanny of nachtzuster. Daar worden de nodige offers voor gebracht. Terwijl andere Zuid-Afrikaanse moeders er juist weer mee geholpen zijn. Voor velen is het niet meer dan normaal om tenminste een aantal dagen per week een hulp in huis te hebben. In de supermarkt is zelfs een heel schap met werkkleding te vinden. Je kent ze wel van die zwarte pakjes met die witte schortjes. Je hebt ze in alle kleuren.
Het is niet eerlijk verdeeld
Ook de huizen zijn op de hulpkrachten ingericht. Vaak is er een mooie en opgeruimde keuken. Met daarnaast een bijkeuken. Het werk- en leefgebied van de hulp. Naar die zogenaamde “scullery” wordt alle zooi verplaatst en is ook de was en de strijk te vinden. Naast de huishoudelijke taken is er soms ook nog tijd over om op de kinderen te passen. Of er wordt een separate nanny aangenomen. Een wens van elke huishoudelijke hulp om dat te worden of tenminste zo genoemd te worden. En tijdens de nacht kan je dan ook nog een nachtzuster inzetten. Zij neemt de moederlijke taken, jawel ’s nachts van je over. De luiertjes. De voedingen. Het geruststellen van huilende kinderen. Zodat jij lekker door kan slapen. Want de volgende dag moet je natuurlijk toch weer vroeg op. Om de huishoudelijke hulp binnen te laten. Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld.
